به نقل از «خبرآنلاین»

نظم جهانی به رهبری چین و روسیه: انتخاب بهتری برای جهان؟

تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۸۹۸۳۸

به گزارش خبرآنلاین نشریه مدرن دیپلماسی در مقاله ای نوشت: مجامع بین المللی که زمانی برای ترویج هم کاری و گفتگو میان کشورهای جهان تاسیس شده بودند، اکنون به طور فزاینده ای به عنوان بستری برای مقابله و اتهام زنی مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه اخیر اجلاس G20 و G7، که در آن چین و روسیه با انتقاد و انزوای کشورهای غربی بر سر منطقه هند و اقیانوس آرام و اقدامات آنها در اوکراین مواجه شدند، به علاوه اتهام هند به پاکستان به عنوان کشور حامی تروریست در نشست سازمان همکاری شانگهای، این روندها را نشان می دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 این جلسات به جای تلاش برای یافتن راه‌حلی برای مشکلات فوری جهانی، به بسترهایی برای پخش نارضایتی‌ها و اشاره به انگشتان دست تبدیل شده‌اند - این تغییر در تمرکز، اثربخشی این اجلاس را در رسیدگی به مسائلی که برای حل آنها ایجاد شده اند، تضعیف کرده است.

در نشست اخیر در هیروشیما، ژاپن، رهبران گروه هفت شدیدترین محکومیت علیه روسیه و چین را صادر کردند. گروه هفت آنها را به استفاده از اجبار اقتصادی و نظامی کردن دریای چین جنوبی متهم کردند و از آنها خواستند روسیه را وادار کنند تا نیروهایش را از اوکراین خارج کند. علاوه بر این، در اجلاس سران G7، رهبران دموکراسی‌های مهم متعهد شدند اقدامات بیشتری را علیه روسیه انجام دهند و با صدایی متحد در مورد نگرانی فزاینده خود در مورد چین صحبت کردند.

به همین ترتیب، در فوریه 2023، در اجلاس وزیر دارایی گروه 20 که در بنگلور برگزار شد، روسیه و چین از امضای بیانیه مشترکی در محکومیت تهاجم روسیه به اوکراین خودداری کردند و این تنها چند نمونه است که نشان می دهد جهان غرب چگونه به اقدامات و سیاست های چین و روسیه در صحنه جهانی واکنش نشان می دهد.

>>>بیشتر بخوانید: ایران از بریکس چه می‌خواهد؟ تثبیت یک بلوک سیاسی، اقتصادی و نظامی

در نتیجه، این محکومیت و سرزنش اخیر در نشست هیروشیما نشان می دهد که مجامع بین المللی دیگر نمی توانند به مسائل جدی جهانی بپردازند. در عوض، عرصه هایی برای سرزنش و متهم کردن یکدیگر شده اند. این تغییر در ماهیت مجامع بین‌المللی پیامدهای مهمی برای حکومت و همکاری جهانی دارد - این تغییر نیاز به شکست سیستم جهانی کنونی تحت سلطه بلوک غرب را برجسته می‌کند.

علاوه بر این، متهم کردن کشورهایی مانند چین و روسیه در مجامع بین المللی راه حلی برای مشکلات جهانی نیست. در عوض، می‌تواند تنش‌های منطقه‌ای را تشدید کند و ضد احساسات علیه دولت‌های با نفوذ را ترویج کند. علاوه بر این، به جای ترویج همکاری و گفتگو، چنین اتهاماتی می تواند فضای بی اعتمادی و خصومت را ایجاد کند و یافتن زمینه های مشترک و تلاش برای حل مسائل جهانی را چالش برانگیزتر کند.

منظر ژئوپلیتیک معاصر با تشدید تنش بین ایالات متحده و متحدانش و چین و روسیه مشخص می‌شود. این را می توان به عدم وجود نظم جهانی تک قطبی شفاف و فراگیر نسبت داد که به طور مؤثر به منافع و نگرانی های همه ملت ها رسیدگی می کند.  ایالات متحده و متحدانش تمایلی به به رسمیت شناختن ظهور نظم جهانی به رهبری چین و روسیه ندارند، همانطور که در تحولات اخیر اجلاس سران گواه است. غرب مکرراً چین و روسیه را به دلیل دولت‌های خودکامه، نقض حقوق بشر و جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه مورد انتقاد قرار داده است. با این حال، چنین ادعاهایی مبتنی بر درک منحرف و منسوخ از سیستم جهانی است که منافع و آرمان های مشروع دو کشور را نادیده می گیرد. جهان غرب به جای طرح اتهامات، باید قدردان سیستم بین‌المللی به رهبری چین و روسیه باشد که جایگزینی دموکراتیک، چند قطبی و صلح‌آمیزتر برای هژمونی منطقه‌ای تحت سلطه ایالات متحده ارائه می‌کند.

برای شروع، نظم بین‌المللی به رهبری چین و روسیه دموکراتیک‌تر از نظم غربی است زیرا تنوع نظام‌ها و فرهنگ‌های سیاسی جهان را به رسمیت می‌شناسد. چین و روسیه آرمان‌ها یا ایدئولوژی‌های خود را به کشورهای دیگر تحمیل نمی‌کنند، بلکه آنها را تشویق می‌کنند تا به حاکمیت و خودمختاری خود متکی باشند. آنها همچنین هرگونه نفوذ یا مداخله در امور داخلی سایر کشورها به ویژه ایالات متحده و متحدانش را رد می کنند. در مقابل، جهان غرب به طور مکرر از نیروی اقتصادی و نظامی برای وادار کردن یا برکناری دولت‌هایی استفاده می‌کند که منافع یا سلیقه‌های آن را ندارند. عراق، لیبی، سوریه، ونزوئلا و ایران چند نمونه هستند. چنین عملیاتی قوانین بین المللی را نقض کرده و در چندین جا ناامنی و بدبختی ایجاد کرده است.

دوم، نظم بین‌المللی به رهبری چین و روسیه چند قطبی‌تر از نظم غربی است، زیرا قدرت و نفوذ بسیاری از بازیگران جهانی را متعادل می‌کند. با گسترش ظرفیت های اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک، چین و روسیه به عنوان قدرت های حیاتی در قرن بیست و یکم ظاهر شده اند. آنها همچنین با سایر کشورهای در حال رشد از جمله هند، برزیل، آفریقای جنوبی، ترکیه و ایران ائتلاف های استراتژیک تشکیل داده اند. آن ها به نیروهایی برای مخالفت با سیستم تک قطبی به رهبری آمریکا پیوسته اند و خواستار برابری و حاکمیت جهانی فراگیرتر هستند. از سوی دیگر، جهان غرب تلاش کرده است تا سلطه و هژمونی خود را بر سایر کشورها به ویژه در مناطقی مانند اروپا، آسیا و اقیانوسیه، خاورمیانه و آفریقا حفظ کند. بسیاری از کشورهایی که به دنبال خودمختاری بیشتر هستند نسبت به چنین سیستمی ابراز نارضایتی و خصومت کرده اند.

سوم، نظم جهانی چین و روسیه صلح آمیزتر از نظم غربی است زیرا بحث و همکاری را بالاتر از رویارویی و جنگ می داند. چین و روسیه اختلافات تاریخی خود را حل کرده اند و یک اتحاد استراتژیک جامع بر اساس اعتماد و احترام متقابل تشکیل داده اند. آنها همچنین در مورد چندین نگرانی منطقه ای و جهانی، از جمله مبارزه با تروریسم، عدم اشاعه، تغییرات آب و هوایی، امنیت انرژی، و همه گیری کرونا همکاری کرده اند. آنها همچنین از نهادها و رویه‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل متحد، سازمان همکاری شانگهای، بریکس، اتحادیه اقتصادی اوراسیا، ابتکار کمربند و جاده حمایت کرده‌اند. در مقابل، جهان غرب به طور مکرر تنش ها و اختلافات را با سایر کشورها، به ویژه چین و روسیه، دامن زده یا تشدید کرده است. چند نمونه عبارتند از گسترش ناتو، استقرار سامانه های دفاع موشکی و سیستم تحریم و تجارت.

در نهایت، مجامع بین المللی این پتانسیل را دارند که همکاری و گفتگو میان ملت ها را ارتقا دهند؛ اما وقتی به بستری برای تقابل و اتهام زنی تبدیل می شوند، از اثربخشی آن ها کاسته می شود. در مقابل، نظم جهانی به رهبری چین و روسیه یک انتخاب برتر برای جهان نسبت به نظم غربی است. دموکراتیک تر است زیرا برای تنوع ارزش قائل است، چند قطبی است زیرا قدرت را متعادل می کند و همچنین مسالمت آمیزتر است زیرا به جای انتقاد، گفتگو را ترویج می کند. جهان غرب باید از نظم بین المللی تحت رهبری چین و روسیه استقبال کند.

در نتیجه، در حالی که مجامع بین المللی پتانسیل ارتقای همکاری بین کشورها را دارند، به طور فزاینده ای از آنها برای رویارویی استفاده می شود. در این زمینه، نظم جهانی به رهبری چین و روسیه جایگزینی دموکراتیک و صلح‌آمیزتر برای هژمونی تحت سلطه ایالات متحده ارائه می‌کند و ممکن است گزینه بهتری برای ارتقای همکاری‌های جهانی باشد.

*منبع: مدرن دیپلماسی / ترجمه: ابوالفضل خدائی

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1773194

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: روسیه چین ایالات متحده آمریکا مجامع بین المللی ایالات متحده نظم غربی سایر کشورها آنها همچنین نشان می دهد جهان غرب شده اند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۸۹۸۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طرح فرودگاه عظیم ۳۵ میلیارد دلاری با ۴۰۰ گیت در دبی

فرودگاه بین المللی «آل مکتوم» دبی با ترمینال‌های جدید و ظرفیت پذیرایی از ۲۶۰ میلیون مسافر در سال به بزرگترین فرودگاه جهان تبدیل خواهد شد. طرح‌ها شامل ۴۰۰ گیت هواپیما، پنج باند و ارتباطات حمل و نقل عمومی بهبود یافته برای کاهش آثار آلایندگی کربن است.

به گزارش روزیاتو، شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، حاکم دبی، به‌تازگی (۲۸ آوریل ۲۰۲۴) به طراحی نهایی پایانه‌های مسافربری جدید در فرودگاه بین المللی آل مکتوم چراغ سبز نشان داد.

کشور امارات در حال آماده‌سازی زمینه برای رشد هرچه بیشتر بخش هوانوردی دبی در ۴۰ سال آینده است.

طرح ۲.۵ میلیارد دلاری اولین استادیوم زیر آب جهان با سقف شیشه‌ای در دبی

فرودگاهی با بیشترین گنجایش در جهان

بیشتر مسافرینی که به دبی سفر می‌کنند به فرودگاه بین‌المللی دبی (DXB) وارد می‌شوند. این فرودگاه در سال ۲۰۲۳ تعداد ۸۶.۹ میلیون مسافر را به خود دید.

با این حال، دبی ورلد سنترال (DWC) که با نام فرودگاه بین‌المللی آل مکتوم نیز شناخته می‌شود، به سرعت در حال رشد به‌عنوان یک مرکز مهم مسافری و باری است. با تایید طرح‌های نهایی و ساخت و ساز در حال انجام، وضعیت فرودگاه DWC رفته رفته تکامل خواهد یافت.

حاکم دبی فاش کرد که پنج ترمینال مسافربری که برای ساخت آن‌ها بودجه ۱۲۸ میلیارد درهمی (۳۵ میلیارد دلاری) در نظر گرفته شده است، در نهایت ظرفیت مسافری فرودگاه را به ۲۶۰ میلیون نفر در سال افزایش می‌دهد که درنهایت عنوان «بزرگترین گنجایش جهان» را برایش به ارمغان خواهد آورد.

او همچنین اشاره کرد که فرودگاه DWC پنج برابر بزرگتر از فرودگاه بین المللی فعلی دبی خواهد بود و قرار است طی ۱۰ سال به تدریج تمام فعالیت‌ها از DXB به تاسیسات جدید انتقال یابد.

بر اساس این اطلاعیه، فاز اولیه این پروژه قرار است در همین بازه زمانی تکمیل شود و ظرفیت پذیرش ۱۵۰ میلیون مسافر در سال را دارد.

۴۰۰ گیت هواپیما

دبی چشم‌انداز‌های بلندپروازانه‌ای برای فرودگاه DWC خود دارد. با برنامه‌ریزی برای ساخت ۴۰۰ گیت هواپیما، پنج باند موازی، یک سیستم جابجایی خودکار برای مسافران، و یک مرکز حمل و نقل یکپارچه، این فرودگاه آماده است تا شاهد توسعه چشمگیری باشد.

پیش‌بینی می‌شود که این فرودگاه در مجموع ۷۰ کیلومتر مربع مساحت داشته باشد و سالانه ظرفیت حمل ۱۲ میلیون تن بار را خواهد داشت.